«Πώς είναι δυνατόν μία περιοχή της Χαλκιδικής ενώ είναι από τη φύση προικοδοτημένη να βγάζει εδώ και αιώνες χρυσό, σήμερα να βγάζει σκουριές; Τι φταίει και σ’ αυτόν τον τόπο που είναι ευλογημένος αντί να τον αναδείξουμε σε Παράδεισο, να τον έχουμε μετατρέψει σε Κόλαση; Ποιος λαός της Ευρώπης αν κατοικούσε στη γη των Ελλήνων, δεν θα την είχε θεωρήσει γη της Επαγγελίας; Και όμως εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε για να την καταστρέφουμε και να την ευτελίζουμε, αντί να εκμεταλλευτούμε τον πλούτο της και να τον αξιοποιήσουμε προς όφελος όλων. Αναφέρομαι, όπως αντιλαμβάνεστε, στην αναζωπύρωση των συγκρούσεων στις Σκουριές ανάμεσα στους άνεργους κατοίκους του και στους εργαζομένους στα χρυσωρυχεία που εξελίσσεται σε κανονικό εμφύλιο διαρκείας με την ανοχή των κυβερνήσεων, σημερινής και απελθούσης την υποδαύλιση των κομμάτων και την υποτυπώδη παρουσία της Αστυνομίας έτσι απλά για να τηρούνται τα… προσχήματα της δημόσιας τάξης και ασφάλειας των πολιτών. Η τολμηρή δημοσιοποίηση των απόψεων του αρμόδιου υπουργού για την προστασία του πολίτη, Γιάννη Πανούση, και η δραματική του έκκληση προς την κυβέρνηση να πάρει θέση στο πρόβλημα πριν θρηνήσουμε νεκρούς δείχνει ξεκάθαρα τη σοβαρότητα της απειλής γιατί περί αυτού πρόκειται. Και η απειλή αυτή όσο καρκινοβατεί χρονικά και τοπικά εγκυμονεί κίνδυνο μετάστασης στην υπόλοιπη χώρα, αφού η Θεσσαλονίκη δέχθηκε ήδη πρόσφατα τα δείγματα της μετάστασης. Διάβασα με προσοχή τα αιτήματα των αντιδρώντων στη συνέχιση της εξόρυξης και την απαίτησή τους να κλείσει το χρυσωρυχείο για λόγους περιβαλλοντικούς παρά την αντίθετη γνωμάτευση του ΣτΕ και τη βούληση όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων του τόπου που υπέγραψαν την εκμετάλλευση με την καναδική εταιρία χρυσού, αλλά και τις επιστημονικές απόψεις επί του θέματος. Δεν υφίσταται ούτε νομικό, ούτε περιβαλλοντικό πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι κατά βάση κοινωνικό που έχει εξελιχθεί σε πολιτικό, όπως γίνεται σχεδόν πάντα. Θα ήθελα λοιπόν να ρωτήσω τους indignatos της Χαλκιδικής και ας απαντήσουν στον εαυτό τους: Εάν ήταν αυτοί που σήμερα θα αποτελούσαν το εργατικό δυναμικό της εταιρίας θα ξεσηκώνονταν ζητώντας το κλείσιμό της; Μόνον ένας άνθρωπος με IQ κάτω του 5 θα υποστήριζε κάτι τέτοιο. Αν διαφωνεί κάποιος ας μας εξηγήσει γιατί οι κάτοικοι της Πτολεμαΐδας δέχονται να δουλεύουν κάτω από αποδεδειγμένα ανθυγιεινές συνθήκες στα λιγνιτωρυχεία και δε ζητούν το κλείσιμό τους; Είναι λοιπόν ηλίου φαεινότερον ότι εάν αυτοί, που σήμερα απειλούν, καίνε και ρημάζουν, δούλευαν στα ορυχεία, τότε οι ρόλοι θα ήταν ασφαλώς διαφορετικοί. Στο σημείο αυτό, ελπίζω να μην υπάρχουν αντιρρήσεις. Όπως νομίζω, δεν μπορεί κανένας να αμφισβητήσει το γεγονός ότι αν η νέα κυβέρνηση δεν προέβαινε σε εξαγγελία για αναθεώρηση της σύμβασης με την εταιρία και δεν αναθέρμανε έτσι τις προσδοκίες των ad hoc ψηφοφόρων της τώρα δεν θα είχαμε τα γνωστά επεισόδια τα οποία, όσο η κυβέρνηση ποιεί την νήσσαν προφανώς από αμηχανία, φοβάμαι ότι θα συνεχιστούν σαν φωτιά που σιγοκαίει έτοιμη να ξεσπάσει με την ίδια και περισσότερη ένταση. Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του. Και πρωτίστως οι πολιτικοί, γιατί είναι αυτοί που ανάβουν τις φωτιές και δεν είναι δυνατόν να διερωτώνται κάθε τόσο για το τις πταίει . Επιτέλους το κράτος δεν έχει το δικαίωμα να κάνει τον πυροσβέστη. Ένα μόνον οφείλει: Να μην υποθάλπει τις πυρκαγιές και, όταν ξεσπούν, να θυμίζει στους εμπρηστές ότι υπάρχει κράτος δικαίου, αλλά και κράτος τιμωρός . Και εάν το σημερινό κράτος δεν πείσει τον πολίτη για τη διπλή του αυτή υπόσταση, έτσι θα πηγαίνουμε πάντα εις τους αιώνας των αιώνων, χωρίς αμήν.»
ΠΗΓΗ: ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, του Παντελή Αφθονίδη, 11/04/2015